همایش نیرنگ و اعتراف بهائی ستیزان در جمهوری اسلامی ایرانhttp://www.velvelehdarshahr.org/node/283
توسط admin در (01.08.91) (22.10.2012)
در ۱۷ مهر ماه ۱۳۹۱ نماینده ولی فقیه حجتالاسلام والمسلمین
سیدمحمد شاهچراغی در استان سمنان و امام جمعۀ سمنان در همایش "محفل
نیرنگ"(جریان شناسی فرقه ضاله بهائیت و انجمن منحرفه حجتیه) که به همّت
اداره کل اطلاعات استان برگزار شد، همچون گذشته(۱) بار دیگر اعتراف و تصریح
نمود «معامله با پیروان فرقههای ضاله باطل است». و آقای علیرضا خلخالی
معاون سیاسی امنیتی استانداری سمنان نیز در همین همایش گفت: «متأسفانه در
گذشته برخی از فعالان اقتصادی از روی ناآگاهی با پیروان فرقه های ضاله
معامله می كردند اما امروزه با كمك مجمع امور صنفی مانع از این فعالیت ها
شده ایم.» وی روشنگری، آموزش، كار فرهنگی و روش های نرم را در مقابله با
فعالیت و تبلیغ بهائیت و دیگر فرقه های ضاله روشی مناسب عنوان کرد و گفت:
«البته هر جا نیاز به روش و ابزار سخت نیز باشد،كوتاه نمی آییم.» امام جمعه
سمنان همچنین با بیان این كه «این فرقههای منحرف، خطرناكاند» افزود:
باید با كار فرهنگی و از راه و مجرای قانونی با این فرق و به خصوص با فرقه
ضاله بهائیت كه مراجع عظام تقلید آنها را كافر میدانند مبارزه و آنها را
منزوی كرد.»(۲)
این اظهارات در حالی بیان می شود که چند سال است برخلاف ادعای امام جمعۀ محترم مبنی بر استفاده از «راه و مجرای قانونی» برای مبارزه با بهائیان، بهائیان سمنان، مانند بسیاری از بهائیان در نقاط مختلفۀ ایران، به شکلی کاملاً غیر قانونی مورد انواع ستم بوده و هستند؛ از قبیل: حبس و زندان و تبعید، پلمپ مغازه ها، محرومیت از تحصیلات عالیۀ، شعار نویسی علیه بهائیان بر در و دیوار شهر و حتی بر تابلوی اعلانات ادارات دولتی، پرتاب چندین بار بمب و مواد آتش زا به خانه ها و مغازه های بعضی بهائیان، مواردی ممانعت از دفن متوفیان بهائی، تخریب گلستان جاوید بهائیان(قبرستان بهائی)، تخریب خودروی شخصی بعضی بهائیان، انتشار فهرستی تحریک برانگیز از اسامی بسیاری از بهائیان در ادارات شهر، و سایر حرکات ایذایی.(۳) و همۀ اینها در حالی است که مسؤولین رژیم ایران در مجامع بین المللی بدروغ و نیرنگ و ریا مدعی شده و می شوند که بهائیان در ایران از حقوق شهروندی برخوردارند. حتی آقای محمد جواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه ایران در سازمان های جهانی حقوق بشر ادعا می کنند بهائیان در ایران آزادند و: «بسیاری از بهائیان دارای فعالیت های اجتماعی، علمی و اقتصادی هستند»(۴) علاوه بر اعترافِ فوق از نمایندۀ محترم ولی فقیه و معاون سیاسی امنیتی استانداری سمنان، آقای علیرضا خلخالی معاون سیاسی امنیتی استانداری سمنان اعتراف ضمنی دیگری نیز کرده اند که نشان می دهد علل همۀ ستم هایی که سال هاست بر بهائیان وارد شده و می شود، صرفاً عقیدتی بوده و هست. چنانکه تأکید می کنند همه دستگاه های اجرایی استان باید بر مبنای اعتقادات و بعنوان یك وظیفه شرعی و نه یك وظیفه اداری با فرقه ضاله بهائیت مبارزه كنند.(۵) و این دقیقاً یعنی ظلم بر شهروندان ایرانی بهائی به روشی غیر قانونی و صرفاً بر اساس تعصّبات شرعی و مذهبی! این اعترافات همه افشاکنندۀ طرحی است که حدود پنج سال پیش به صورت پایلوت و آزمایشی در سمنان به اجرا درآمد تا پس از دریافت بازخورد آن، در دیگر شهرهای ایران نیز علیه بهائیان به همان شکل صورت گیرد. توضیح آن که عملیات و حملات فوق علیه «بهائیان سمنان وقتی شعله گرفت که در آذر ماه سال ۱۳۸۷ (اواخر ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹) یک مجموعه سمینار و گردهمآیی ضدّ بهائی در سطح وسیع برای عموم مردم در شهر سازماندهی شد. پس از آن خانههای حدود ۲۰ بهائی مورد حملۀ مقامات قرار گرفت که مطالب مربوط به آئین بهائی، کامپیوترها و تلفنهای همراه را توقیف کردند. ۹ بهائی که خانههایشان مورد یورش قرار گرفت، همه به اتهامات کاملاً دروغین و صرفاً در زمینۀ عمل به آئین بهائی دستگیر شدند.»(۶) همایش "محفل نیرنگ" که در ۱۷ مهر ماه ۱۳۹۱ در سمنان برگزار شد در حقیقت مرور و مشاهدۀ نتایج سمینارها و همایش های بهائی ستیزانه ای است که در آذر ماه سال ۱۳۸۷ برگزار شد. این همایش دست مریزادی است که مسؤولین جمهوری اسلامی ایران در سمنان بر عملکرد خود علیه بهائیان در این سال ها داشته اند. مشابه این قبیل عملیات در شهرهای دیگر ایران هم با شدت و ضعف متفاوت اجرا شده و هم اکنون نیز ادامه دارد.(۷) اگر چه مسؤولین جمهوری اسلامی ایران به خاطر اعتقادات بهائیان بر ایشان ظلم می کنند و آنان را ضاله و گمراه می دانند و قصد نابودی ایشان را دارند، امّا بهائیان معتقدند: "ضدّیت با هر حقیقت الهی که جدیداً ظاهر می شود سنّت تاریخ است و در هر عصری تکرار می شود. واقعیّت دیگری که تاریخ با همان استمرار به آن شهادت داده آن است که هیچ عاملی نمی تواند مانع پیشرفت عقیده ای گردد که وقت و زمان آن فرا رسیده است. وقت آزادی عقیده، توافق علم و دین - خرد و ایمان - آزادی زنان، دوری و بیزاری از هر نوع تعصّب، احترام متقابل افراد و دول مختلف و در حقیقت عصر وحدت و اتّحاد تمامی نوع بشر فرا رسیده است. آمال و آرزوهای عمیق مردم ایران البتّه با مستلزمات و مقتضیات این اصول تحوّل انگیز جهانی حضرت بهاءالله مطابقت دارد."(۸) حامد صبوری ۲۸/۷/۱۳۹۱ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (۱) http://news.persian-bahai.org/story/109 (۲) http://www.ghatreh.com/news/nn11338226/%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D9%81%D... http://semnan.isna.ir/Default.aspx?NSID=5&SSLID=46&NID=8032 (۳) برای دیدن توضیح کامل در مورد ستم های مزبور از جمله رجوع شود به: برای دیدن توضیح کامل در مورد ستم های مزبور از جمله رجوع شود به: http://www.agahee.org/document/semnan/index.php و نیز با جستجوی واژۀ «سمنان» در این آدرس: http://news.persian-bahai.org/?type=search (۴) http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2011/06/110629_l21_bahaii_larijani.shtml (۵) http://semnan.isna.ir/Default.aspx?NSID=5&SSLID=46&NID=8032 (۶) http://news.persian-bahai.org/story/368 (۷)از موارد اخیر آن یورش مأمورین اطلاعات به منازل حدود سی نفر از بهائیان گرگان و مینودشت و دستگیری حدود بیست نفر در 26 مهر ماه 1391 می باشد. http://www.hra-news.org/263/best/13898-1.html http://www.edu-right.net/from-anywhere/human-rights/1117-gorganbahai (۸) http://www.uhjmessages.org/payam/2007-09-09.html برگرفته از سایت ایران گلوبال: http://www.iranglobal.info/node/11215 |
"باغبان" آخرین اثر محسن مخملباف
برای نخستین بار در شانزدهمین جشنواره فیلم پوسان و دوازدهمین دوره جشنواره
بیروت به نمایش در آمد و جایزه بهترین مستند این جشنواره را به دست آورد.
فیلم "باغبان" روایت سفر پدر و پسری فیلمسازست که
برای تحقیق درباره یک دین، "آیین بهایی"، به اسراییل و به باغ های بهایی
سفر می کنند و با یک باغبان بهایی و چند بهایی دیگر آشنا می شوند . آنان در
این سفر از دیدگاه موافق و مخالف دین، به طرح پرسش هایی درباره نقش و
تاثیر دین در زندگی بشر و رابطه آن با قدرت و گسترش نفرت در جهان می
پردازند. پدر هنوز امیدوار است که دینی پیدا شود که بتواند راهی برای
پیشبرد صلح و مهربانی در جهان ارایه دهد ولی پسر همه ادیان را عامل خشونت و
جنگ می داند. پدر خوش بین به دین، مفتون خشونت پرهیزی باغبان و باغش می
شود و پسر دین گریز تلاش می کند پدر را از فرو افتادن به ورطه دینی دیگر
باز دارد. اما پدر که آداب باغبانی آموخته، دوربینش را می کارد و به آن آب
می دهد. تقابل این دو نسل، پدر و پسر، و جدل و گفت و گوی آنها عامل اصلی
پیش برنده فیلم باغبان است.این فیلم تلاشی ست برای طرح سوالاتی دربارۀ "رهایی انسان از خشونت و ناامیدی." این که سهم دین در تولید و بازتولید خشونت در جهان چیست؟ و این که "اصلا آیا خداوند در زمین به این بزرگی، جا کم داشته که دو دین بزرگ، یهودیت و اسلام، را در فاصله یک کوچه از همدیگر به وجود آورده؟" آیا می توان گفت که نسل جوان "تکنولوژی" و همۀ ملزوماتش را یک دین جدید می داند؟
محسن مخملباف که سال هاست خارج از ایران زندگی می کند و بعد از حوادث مربوط به آخرین انتخابات ریاست جمهوری، ناگهان در قامت یک فعال سیاسی به مخالفت گسترده با مقامات ارشد جمهوری اسلامی پرداخت، در یک سال گذشته در سکوت کامل مشغول ساخت این فیلم بوده است. او بعد از سال ها سکوت در عرصه فیلمسازی بار دیگر نشان می دهد که همان فیلمساز پیش بینی ناپذیری است که به هر فیلم به عنوان یک کشف می نگرد و سینما را وسیله ای برای طرح پرسش های ذهنی آدمی جست وجو گر می داند و نه وسیله ای صرفا سرگرم کننده.
محسن مخملباف پیش از این در چند کشور فیلم ساخته بود ولی فیلمسازی در اسرائیل تجربه ای بسیار متفاوت است. او که در سال های اخیر به علت مخالفت با آیت الله خامنه ای تحت فشار بوده، روزهای سختی را پیش رو خواهد داشت.
جرم های تازه مخملباف
"باغبان در اورشلیم، حیفا و عکا ساخته شده است. بیتالمقدس یا اورشلیم یا هر نام دیگری که براین شهر بگذارند، کانون مهم ترین ادیانی است که الهی خوانده می شوند. حیفا و عکا هم برای بهاییان شهرهایی مقدس اند. "
آیین بهایی با وجود شهرتی که در در دنیا دارد و به رغم این که از ایران برخاسته، در زادگاهش ناشناخته مانده و به علت تبلیغات و تهدیداتی که قبل و بعد از انقلاب علیه ان صورت گرفته، کمتر کسی با مبانی اش آشنایی دارد. حالا در این فیلم محسن مخلمباف به عنوان یک پدر از نسل سنتی تر و نسلی که هنوز به آرمان ها امید دارد، به این آیین یا دین ایرانی پرداخته تا ببیند آیا هنوز می توان برای رفع خشونت در جهان به باورهای یک دین دل بست یا نه. این فیلم به هیچ دینی توهین نمی کند، با احترام از مذاهب یاد می نماید و محسن مخملباف فیلمساز به کمک تکنیک فاصله گذاری، خودش را از شخصیت "محسن مخملباف" بازیگر که به باغ بهایی ها سفر کرده و مجذوب باورهای باغبان بهایی شده، جدا می کند. در عین حال، میثم به عنوان نماینده نسل جوانی که در پی جهانی عاری از خشونت است، سوالاتی اساسی در مورد نقش و جایگاه ادیان در جهان امروز مطرح می کند.
گرچه در غرب ساختن فیلم درباره یک گروه یا یک آیین و سفر به کشوری دیگر به این منظور عادی و رایج است ولی چنین کاری برای یک فیلمساز ایرانی جرم مهمی به شمار می رود.
"گرچه در غرب ساختن فیلم درباره یک گروه یا یک آیین و سفر به کشوری دیگر به این منظور عادی و رایج است ولی چنین کاری برای یک فیلمساز ایرانی جرم مهمی به شمار می رود. "
ردپای محسن مخملباف قبلی
فیلم در نگاه اول هیچ شباهتی به آثار قبلی محسن مخملباف ندارد. شاید اگر مقایسه ای در کار باشد بتوان "باغبان" را به "گبه" نزدیک تر دید تا فیلم های دیگرش. باغبان فیلمی است بدون فیلمنامه متعارف، بدون بازیگر و پر از حرف های فلسفی درباره "شناخت آدمی از جهان پیرامون."
ساختار
فیلمساز با یک فاصله گذاری روشن و مشخص در آغاز و پایان فیلم وارد ماجرا و بحث در باغ های بهایی می شود و با یک فاصله گذاری مشخص هم از آنجا خارج می شود.
اما نگاه محسن مخملباف همان نگاه سینماگر شاعر است که در این تصاویر در پی صدای آب، باغ، نوازش گل و بلبل، پرنده، سیب و آیینه و دریاست. در همین ساختار او با رویکردی فرم گرایانه به خلق تصاویر فراواقعی اما در عین حال بسیار ساده ای می پردازد که در ذات خود شاعرانه اند.
فیلم ریتم کندی دارد. ریتمی که مورد اعتراض پسر هم هست. اما پدر- فیلمساز در پی تعمق در زوایای روح بشر است و برای این درک صبوری می کند. اتفاقی که در فیلم هم می افتد.
پلی به عرفان و سیب و آیینه
از شیخ نجیب الدین علی ابن بزغش شیرازی، عارف قرن نهم پرسیدند که سر توحید به مثالی روشن کن؛ گفت "دو آیینه و یک سیب." فیلم به روشنی در بخش هایی تلاش دارد که تصویری از شرایط ایده آل انسانی باشد و به کارگیری آیینه های برابر هم در باغ، تمثیلی از همین وضعیت است. آدم هایی با آیینه هایی روبه روی هم، سرشار از زیبایی ها.
بازیها
تصویر
فیلم تداوم همان انقلاب دیجیتال در صنعت سینماست. این که "تو حرفی برای گفتن داشته باش؛ وسیله مهم نیست." د راین فیلم دیگر از آن لشکر آدم های پشت صحنه و در صحنه خبری نیست. همه عوامل، دستیاران و تدارکات حذف شده اند. دوربین های بزرگ، دکور ها، گریم ها، وسیله های حرکتی دیده نمی شوند و فیلم در دو نفر خلاصه شده است. محسن و میثم مخملباف در فیلم با دوربین کوچکشان سعی می کنند تصاویر زیبا و "کارت پستالی" از باغ های پر گل و گیاه بهایی ارائه کنند. تصاویر و میزانسن هایی که در سینما طرفداران و جذابیت های خودش را دارد.
جایگاه باغبان در کارنامه محسن مخملباف
"حال در ابتدای چهارمین دهه فیلمسازی به نظر میرسد که مخملباف به سبکی خاص گرایش یافته: سبکی سرشار از ایجازهای شاعرانه و نماد سازی های هندسی با رنگ و گل و نور و فرم ها و البته سینمایی بدون قصه و پر از سوال های فلسفی برای بشر امروز."
حال در ابتدای چهارمین دهه فیلمسازی به نظر میرسد که مخملباف به سبکی خاص گرایش یافته: سبکی سرشار از ایجازهای شاعرانه و نماد سازی های هندسی با رنگ و گل و نور و فرم ها و البته سینمایی بدون قصه و پر از سوال های فلسفی برای بشر امروز. باغبان ادامه همین رنگ آمیزی های تصویری و سوالات مناقشه برانگیز است.
در کارنامه محسن مخملباف "باغبان" بدون تردید بحث برانگیزترین فیلم اوست. خودش می گوید "باغبان" گامی در جهت شکستن سانسور علیه آیینی با ریشه های "ایرانی" است. اما او که این بار پر سر و صداتر از همیشه نظرش را مطرح کرده روزهای سختی در پیش دارد. مخالفانش در ایران او را متهم خواهند ساخت که فیلمی برای تبلیغ یک "فرقه ضاله" ساخته و بنیان اسلام را هدف گرفته و موافقانش خواهند گفت که این فیلم تلاشی است برای یافتن راهی برای دعوت به صلح و زیبایی در جهانی که بوی جنگ می دهد.
--------------------------------------------------------------------------------
به آقایان محسن و میثم مخملباف برای خلق چنین اثر زیبایی و دریافت جایزهٔ طلایی فستیوال فیلم بیروت:
شادباش گفته و سپاسگزاریم.
The 12th annual Beirut International Film Festival presented the Gold Aleph Best Documentary
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- Mahtab Parsa https://www.facebook.com/photo.php?fbid=422128521170023&set=a.188246911224853.44005.100001186352423&type=1&theater
By: Mahtab Parsa
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
سفر مخملباف به اسرائیل و تبلیغ بهائیت
...به گزارش بازتاب در این فیم که فاقد فیلمنامه و خط مشخص داستانی است محسن مخملباف به اتفاق پسرش میثم در نقش دو فردی هستند که برای جستجوی دینی که انسان را از خشونت برهاند به اسرائیل سفر می کند ودر آن سفر مخملباف جذب آئین بهائیت شده اما پسرش دین را عامل خشونت می داند و با اصل پیروی از دین مخالف است.
عنوان باغبان برگرفته از نام شخصیت بهایی فیلم که یک باغبان است می باشد و این فیلم مملو زا منظره های زیبای باغهای بهائیان در اسرائیل است.
محسن مخملباف که ابتدای انقلاب با فیلمهای افراطی نظیر دوچشم بی سو و توبه نصوح سرشار از شورانقلابی بود اکنون تبدیل به مبلغ صریح بهائیت و مدافع اسرائیل شده است.
http://www.entekhab.ir/fa/news/80249
----------------------------------------------
در باغبان، مخملباف مبلغ بهاییت میشود
عنوان باغبان برگرفته از نام شخصیت بهایی فیلم که یک باغبان است می باشد و این فیلم مملو زا منظره های زیبای باغهای بهائیان در اسرائیل است و عملاً یک آگهی تبلیغاتی برای بهاییت ساخته و با این حساب نباید انتظار داشت دیر یا زود مخملباف به فرقه ای که به تازگی بر اثر استشمام بوی اسکناس آشنا شده، نپیوندد.
http://www.baztab.net/fa/news/!