کشتار و سرکوب هم میهنان بهائي در جمهوری اسلامی !!! / فهرست اسامی جانباختگان بهائي / بهائيان چه ميگويند

 کشتار و سرکوب هم میهنان بهائي در جمهوری اسلامی ايران / فهرست اسامی جانباختگان بهائي / بهائيان چه ميگويند: 

 

Chockan Tehrani's photo

 فهرست اسامی جانباختگان و کشتار و سرکوب هم میهنان بهائی در جمهوری اسلامی!!!

فهرست اسامی جانباختگان بهائي:

نام و نام خانوادگی شهید - تاریخ و محل شهادت - نحوه‌ی شهادت

سال 1357:

1. ضیاءالله حقیقت 7 مرداد 1357، جهرم قتل

2. عوض‌گل فهندژ 22 آذر 1357، شیراز قتل

3. صفات الله فهندژ 22 آذر 1357، شیراز قتل

4. میر پرویز افنانی 11 دی 1357، میاندوآب قتل

5. خسرو افنانی 11 دی 1357، میاندوآب قتل

6. ابراهیم معنوی 17 دی 1357، حصار قتل

7. حاج محمّد عزیزی 19 دی 1357، خورموج قتل

سال 1358:

8. علی‌اکبر خرسندی 23 فروردین 1358، تهران اعدام

9. شیر‌محمّد دستپیش 19 اردیبهشت 1358، بویراحمد قتل

10. محمّد موحّد 3 خرداد 1358، تهران مفقودالاثر

11. احمد اسماعیلی 24 تیر 1358، اهرام قتل

12. بهار وجدانی 5 مهر 1358، مهاباد اعدام

13. علی ستّارزاده 2 آبان 1358، بوکان قتل

14. حسین شکوری ششوانی 14 آبان 1358، اشنویه قتل

15. دکتر علیمراد داودی 20 آبان 1358، تهران مفقودالاثر

16. عظمت الله فهندژ 6 آذر 1358، شیراز اعدام

17. روحی روشنی 17 دی 1358، تهران مفقودالاثر

18. حبیب‌الله پناهی 13 بهمن 1358، ارومیه ترور

سال 1359:

19. غلامحسین اعظمی16اردیبهشت 1359، تهران اعدام

20. علی‌اکبر معینی 16 اردیبهشت 1359، تهران اعدام

21. بدیع‌الله یزدانی16 اردیبهشت 1359، تهران اعدام

22. اسدالله مختاری 28اردیبهشت1359، روستای اندرون بیرجند قتل

23. حسین اسماعیل زاده خرداد 1359، سنندج قتل

24. یوسف سبحانی 20 خرداد 1359، تهران اعدام

25. یدالله آستانی 22 تیر 1359، تبریز اعدام

26. دکتر فرامز سمندری 22 تیر 1359، تبریز اعدام

27. علی داداش اکبری 25 تیر 1359، رشت اعدام

28. پرویز بیانی 1 مرداد 1359، پیرانشهر اعدام

29. یدالله محبوبیان 8 مرداد 1359، تهران اعدام

30. ذبیح‌الله مؤمنی 24 مرداد 1359، تهران اعدام

31. عبدالحسین تسلیمی 30مرداد1359، تهران مفقود الاثر

32. هوشنگ محمودی 30 مرداد 1359، تهران مفقود الاثر

33. خانم بهیّه نادری 30 مرداد 1359، تهران مفقود الاثر

34. منوهر قائم مقامی 30 مرداد 1359، تهران مفقود الاثر

35. یوسف قدیمی 30 مرداد 1359، تهران مفقود الاثر

36. ابراهیم رحمانی 30 مرداد 1359، تهران مفقود الاثر

37. دکتر کامبیز صادق زاده 30 مرداد 1359، تهران مفقود الاثر

38. دکتر حشمت‌اللهروحانی30 مرداد1359، تهران مفقود الاثر

39. دکتر یوسف عباسیان 30 مرداد 1359، تهران مفقود الاثر

40. دکتر حسین نَجی 30 مرداد 1359، تهران مفقود الاثر

41. تیمسار عطاءالله مقرّبی 30 مرداد 1359، تهران مفقود الاثر

42. نورالله اخترخاوری 17 شهریور 1359، یزد اعدام

43. عزیزالله ذبیحیان 17 شهریور 1359، یزد اعدام

44. فریدون فریدانی 17 شهریور 1359، یزد اعدام

45. محمود حسن‌زاده 17 شهریور 1359، یزد اعدام

46. عبدالوهّاب کاظمی منشاد 17 شهریور 1359، یزد اعدام

47. جلال مستقیم 17 شهریور 1359، یزد اعدام

48. علی مطهّری 17 شهریور 1359، یزد اعدام

49. رضا فیروزی 19 آبان 1359، تبریز اعدام

50. محمّد‌حسین معصومی 3 آذر 1359، نوک بیرجند سوزاندن

51. خانم شکرنساءمعصوم 8 آذر 1359، نوک بیرجند سوزاندن

52. بهروز سنایی 27 آذر 1359، تهران اعدام

53. پروفسور منوچهر حکیم 22دی 1359، تهران ترور

54. دکتر مهدی انوری 26 اسفند 1359، شیراز اعدام

55. دکتر هدایت‌الله دهقانی 26 اسفند 1359، شیراز اعدام

سال 1360:

56. خانم نورانیّه یارشاطر اردیبهشت 1360، شیراز ترور

57. ستّار خوشخو 10 اردیبهشت 1360، شیراز اعدام

58. احسان‌الله مهدیزاده 10 اردیبهشت 1360، شیراز اعدام

59. سرهنگ یدالله وحدت 10 اردیبهشت1360، شیراز اعدام

60. سهراب حبیبی 23 خرداد 1360، همدان اعدام

61. سهیل حبیبی 23 خرداد 1360، همدان اعدام

62. حسین خاندل 23 خرداد 1360، همدان اعدام

63. طرازالله خزین 23 خرداد 1360، همدان اعدام

64. حسین مطلق 23 خرداد 1360، همدان اعدام

65. دکتر فیروز نعیمی 23 خرداد 1360، همدان اعدام

66. دکتر ناصر وفایی 23 خرداد 1360، همدان اعدام

67. مهندس بزرگ علویان 1 تیر 1360، تهران اعدام

68. هاشم فرنوش 1 تیر 1360، تهران اعدام

69. فرهنگ مودّت 1 تیر 1360، تهران اعدام

70. مسیح فرهنگی 3 تیر 1360، تهران اعدام

71. بدیع‌الله فرید 3 تیر 1360، تهران اعدام

72. یدالله پوستچی 3 تیر 1360، تهران اعدام

73. ورقا تبیانیان 3 تیر 1360، تهران اعدام

74. کمال‌الدّین بخت‌آور 4 مرداد 1360، کاشمر اعدام

75. نعمت‌الله کاتب‌پور شهیدی 4 مرداد 1360، کاشمر اعدام

76. عبدالعلی اسدیاری 7 مرداد 1360، تبریز اعدام

77. حسین اسدالله‌زاده 7 مرداد 1360، تبریز اعدام

78. مهدی باهری 7 مرداد 1360، تبریز اعدام

79. مسرور دخیلی 7 مرداد 1360، تبریز اعدام

80. دکتر پرویز فیروزی 7 مرداد 1360، تبریز اعدام

81. منوچهر خاضعی 7 مرداد 1360، تبریز اعدام

82. الله‌وردی میثاقی 7 مرداد 1360، تبریز اعدام

83. حبیب‌الله تحقیقی 7 مرداد 1360، تبریز اعدام

84. دکتر اسماعیل زهتاب 7 مرداد 1360، تبریز اعدام

85. تیمسارسپهبد حسین رستگار 14 مرداد1360، تهران اعدام

86. حبیب‌الله عزیزی 7 شهریور 1360، تهران اعدام

87. بهمن عاطفی 20 شهریور1360، داران قتل

88. عزّت‌الله عاطفی 20 شهریور 1360، داران قتل

89. احمد رضوانی چییگانی 20 شهریور 1360، داران قتل

90. عطاءالله روحانی 20 شهریور 1360، داران قتل

91. گشتاسب ثابت‌راسخ 20 شهریور 1360، داران قتل

92. یدالله سپهر‌ارفع 1 آبان 1360، تهران اعدام

93. مهدی امین‌امین 6 دی 1360، تهران اعدام

94. جلال عزیز 6 دی 1360، تهران اعدام

95. دکتر عزّت‌الله فروهی بروجنی 6 دی 1360، تهران اعدام

96. خانم ژینوس نعمت (محمودی) 6 دی 1360، تهران اعدام

97. دکتر محمود مجذوب 6 دی 1360، تهران اعدام

98. دکتر قدرت‌الله روحانی 6 دی 1360، تهران اعدام

99. دکتر سیروس روشنی 6 دی 1360، تهران اعدام

100. کامران صمیمی 6 دی 1360، تهران اعدام

101. خانم شیوا محمودی اسدالله‌زاده 14دی 1360، تهران اعدام

102. اسکندر عزیزی 14 دی 1360، تهران اعدام

103. خانم شیدرخ امیرکیا(بقا) 14 دی 1360، تهران اعدام

104. فتح‌الله فردوسی 14 دی 1360، تهران اعدام

105. دکتر خسرو مهندسی 14 دی 1360، تهران اعدام

106. مهندس کورش طلایی 14 دی 1360، تهران اعدام

107. عطاءالله یاوری 14 دی 1360، تهران اعدام

108. ابراهیم خیرخواه 2 اسفند 1360، تهران اعدام

109. مهندس حسین وحدت‌حق 9 اسفند 1360، تهران اعدام

سال 1361:

110. علی‌اصغر محمّدی 13 فروردین 1361، کرمان ترور

111. احسان‌الله خیّامی 23 فروردین 1361، ارومیه اعدام

112. عزیزالله گلشنی 9 اردیبهشت 1361، مشهد اعدام

113. خانم اشراقیه فروهر 17 اردیبهشت 1361، کرج اعدام

114. محمود فروهر 17 اردیبهشت 1361،کرج اعدام

115. بدیع‌الله حق‌پیکر 17 اردیبهشت 1361، کرج اعدام

116. آگاه‌الله تیزفهم 19 اردیبهشت 1361، ارومیه اعدام

117. خانم‌ جلالیه مشتعل اسکویی ‌19 اردیبهشت1361، ارومیه اعدام

118. خانم ایران رحیم‌پور 22 اردیبهشت 1361، دزفول اعدام

119. نصرالله امینی 25اردیبهشت 1361، خانی‌آباد طهران اعدام

120. سعدالله بابازاده 25 اردیبهشت 1361، خانی‌آباد طهران اعدام

121. عطاءالله حقّانی 10 خرداد 1361، تهران قتل

122. محمّد عباسی 18 تیر 1361، قزوین اعدام

123. جدیدالله اشرف 18 تیر 1361، قزوین اعدام

124. مهندس منوچهر فرزانه ‌مؤید 18 تیر 1361، قزوین اعدام

125. محمّد منصوری 18 تیر 1361، قزوین اعدام

126. منوچهر وفایی 18 تیر 1361، تهران ترور

127. عباسعلی صادقی‌پور 24 تیر 1361، شیراز اعدام

128. علی نعیمیان 21 مرداد 1361، ارومیه اعدام

129. اکبر زارع‌حقیقی 30 شهریور 1361، خوی قتل

130. حبیب‌الله اوجی 25 آبان 1361، شیراز اعدام

131. دکتر ضیاءالله احراری 30 آبان 1361، شیراز اعدام

132. دکتر حسین نیّری‌ 7 آذر 1361، اصفهان صعود در زندان

133. خانم گلدانه ‌یوسفی(علیپور)3دی1361، روشنکوه قتل و سوزاندن

134. هدایت‌الله سیاوشی 11 دی 1361، شیراز اعدام

135. یدالله محمودنژاد 22 اسفند 1361، شیراز اعدام

136. رحمت‌الله وفایی 22 اسفند 1361، شیراز اعدام

137. خانم طوبی زائرپور 22 اسفند 1361، شیراز اعدام

سال 1362:

138. عزیز زیدی 12 فروردین 1362، میاندوآب قتل

139. عضدالله زبدی 13 فروردین 1362، مهاباد قتل

140. جلال حکیمان 11 اردیبهشت 1362، تهران اعدام

141. سهیل صفایی 11 اردیبهشت 1362،تهران اعدام

142. دکتر بهرام افنان 26 خرداد 1362، شیراز اعدام

143. عبدالحسین آزادی 26 خرداد 1362، شیراز اعدام

144. کورش حق‌بین 26 خرداد 1362، شیراز اعدام

145. عنایت‌الله اشراقی 26 خرداد 1362، شیراز اعدام

146. جمشید سیاوشی 26 خرداد 1362، شیراز اعدام

147. بهرام یلدایی 26 خرداد 1362، شیراز اعدام

148. خانم شهین(شیرین) دالوند 28 خرداد 1362، شیراز اعدام

149. خانم عزّت جانمی(اشراقی) 28خرداد 1362، شیراز اعدام

150. خانم رؤیا اشراقی 28 خرداد 1362، شیراز اعدام

151. خانم مونا محمودنژاد 28 خرداد 1362، شیراز اعدام

152. خانم زرّین مقیمی 28 خرداد 1362، شیراز اعدام

153. خانم مهشید نیرومند 28 خرداد 1362، شیراز اعدام

154. خانم سیمین صابری 28 خرداد 1362، شیراز اعدام

155. خانم‌طاهرهارجمندی(سیاوشی) 28خرداد1362، شیراز اعدام

156. خانم اختر ثابت 28 خرداد 1362، شیراز اعدام

157. خانم‌ نصرت غفرانی(یلدایی) 28خرداد 1362، شیراز اعدام

158. احمد‌علی ثابت‌سروستانی9 شهریور1362،شیرازصعود در زندان

159. محمّد اشراقی 9 شهریور 1362، تهران صعود در زندان

160. سهیل هوشمند‌سروستانی 7 مهر 1362، شیراز اعدام

161. بهمن دهقانی‌محمّدی 29آبان1362، روستای محمّدیّه‌ی‌ تیران قتل

162. عبدالمجید مطهّر 27 آذر 1362، اصفهان صعود در زندان

163. رحمت‌الله حکیمان 15 دی 1362، کرمان صعود در زندان

164. محسن رضوی 13 اسفند 1362، تهران صعود در زندان

165. نصرت‌الله ضیایی 13اسفند1362،کرمان(بافت) صعود در زندان

166. غلامحسین حسن‌زاده‌شاکری 20 اسفند 1362، تهران اعدام

سال 1363:

167. مهندس کامران لطفی 15 فروردین 1363، تهران اعدام

168. رحیم رحیمیان 15 فروردین 1363، تهران اعدام

169. یدالله صابریان 15 فروردین 1363، تهران اعدام

170. اسدالله کامل‌مقدم 15 اردیبهشت 1363، تهران صعود در زندان

171. مقصود علیزاده 15 اردیبهشت 1363، تبریز اعدام

172. جلال پیروی 15 اردیبهشت 1363، تبریز اعدام

173. مهندس جهانگیرهدایتی 23 اردیبهشت1363، تهران اعدام

174. علیمحمّد زمانی 26 اردیبهشت 1363، تهران اعدام

175. نصرت‌الله وحدت 27 خرداد 1363،مشهد اعدام

176. احسان‌الله کثیری 6 تیر 1363، تهران اعدام

177. منوچهر روحی 26 مرداد 1363، بجنورد اعدام

178. امین‌الله قربانپور 3 شهریور 1363، تهران صعود در زندان

179. شاپور مرکزی 1 مهر 1363، تهران صعود زیر شکنجه

180. رستم ورجاوندی 23 مهر 1363، تهران صعود در زندان

181. یونس نوروزی ایرانزاد 6 آبان 1363، کرج اعدام

182. مهندس فیروز پُردل 7 آبان 1363، مشهد اعدام

183. احمد بشیری 16 آبان 1363، تهران اعدام

184. علیرضا نیاکان 20 آبان 1363، تبریز صعود در زندان

185. ضیاءالله منیعی‌اسکویی 22 آبان 1363، تبریز صعود در زندان

186. دکتر فرهاد اصدقی 26 آبان 1363، تهران اعدام

187. فیروز اطهری 13 آذر 1363، تهران اعدام

188. غلامحسین فرهند 13 آذر 1363، تهران اعدام

189. عنایت‌الله حقیقی 13 آذر 1363، تهران اعدام

190. جمال کاشانی 13 آذر 1363، تهران اعدام

191. جمشید پوراستادکار 13 آذر 1363، تهران اعدام

192. دکتر روح‌الله تعلیم 13 آذر 1363، تهران اعدام

193. روح‌الله حصوری 1 بهمن 1363، یزد اعدام

194. روح‌الله بهرامشاهی 6 اسفند 1363، یزد اعدام

195. نصرت‌الله سبحانی 14 اسفند 1363، تهران اعدام

سال 1364:

196. عباس ایدلخانی 10 مرداد 1364، تهران اعدام

197. رحمت‌الله وجدانی 6 شهریور 1364، بندرعباس اعدام

198. نورالدّین طائفی 19 آبان 1364، گرگان صعود در زندان

199. عزیزالله اشجاری 28 آبان 1364، تبریز اعدام

سال 1365:

200. پیمان سبحانی‌عزّآبادی28 فروردین 1365،سراوان پرتاب از کوه

201. سرهنگ ‌سرالله وحدت‌14اردیبهشت 1365، تهران اعدام

202. فدرس شبرخ 19 اردیبهشت 1365، زاهدان اعدام

203. فرید بهمردی 20 خرداد 1365، تهران اعدام

204. حبیب‌الله مهتدی 5 شهریور 1365، تهران قتل

205. بابک طالبی(دوازده ساله) 11 شهریور 1365، کرج قتل

206. ایرج مهدی نژاد 11 مهر 1365، بندرعباس قتل

207. احمد کاوه 6 بهمن 1365، اصفهان اعدام

208. مهرداد مقصودی 17 بهمن 1365، ارومیه قتل

209. سروش جبّاری 11 اسفند 1365، تهران قتل

210. ابوالقاسم شایق 11 اسفند 1365، تهران قتل

سال 1366:

211. اردشیر اختری راد 6 مهر 1366، تهران اعدام

212. امیر‌حسین نادری 6 مهر 1366، تهران اعدام

سال 1367:

213. ایرج افشین 14 مرداد 1367، تهران اعدام

214. بهنام پاشایی 24 مرداد 1367، تهران اعدام

سال 1368

215. حمید بیوک‌آقایی 8 مرداد 1368، تهران قتل

سال 1370:

216. بهمن سمندری 27 اسفند 1370، تهران اعدام

سال 1371:

217. روح‌الله قدمی 23 خرداد 1371، قم قتل

سال 1372:

218. حسن محبوبی 30 تیر 1372، تهران ترور

219. پیام شهیدی یزدی 29 آذر 1372، کرمان قتل

سال 1374:

220. شروین فلّاح برنجستانکی 9 آبان 1374، اراک قتل

سال 1376:

221. ماشاءالله عنایتی‌ 13تیر 1376، اصفهان صعود در زندان

222. منصور دولت 22 شهریور 1376، کرمان قتل

سال 1377:

223. روح‌الله روحانی نجف‌آبادی 29 تیر 1377، مشهد اعدام

سال 1384:

224. ذبیح‌الله مَحرَمی 24 آذر 1384، یزد صعود در زندان

سال 1392

225. عطاءالله رضوانی 2 شهریور 1392، بندرعباس قتل

فقرات دقیقه‌ی کثیره (47)

1. « احبّای الهی تحت فشار شدیدند که توبه کنند و در یک مورد فرد مؤمنی که از چنین عملی امتناع ورزیده، به جوخه‌ی اعدام سپرده شده است و طریق متعالی شهادت کبری در پیش گرفته است.» (پیام رضوان= 21 آوریل 1980- ترجمه‌ی شخصی)

یاد آوری: در پیام کوتاه زیر، اسامی شهدای محفل ملّی اوّل، در گیومه ذکر شده است.

2. « الحمد لله هر یک از آن یاران (اعضای محفل ملی اوّل) اَبطال عصر رسولی را "قائم مقامی" بی بدیل، و قلوب رنجور را در لیل دیجور طبیبی "نجیّ"، خزائن ملکوت را دُرّ "نادری"، و حضرت "رحمانی" را بندگانی "مقربّی"، طلعت "محمودی" را ندیمان "قدیمی"، و وادی رضای الهی را سلطان "تسلیمی". وقت آن است که به لحنی "داوودی" ندای واطوبی و وابشری چنان بلند نمایند که در این گنبد دوّار بماند و مسامع ملکوت را به اهتزاز درآورد.» (اواخر شهریورماه 1359= سپتامبر 1980)

3. « چه بسا نفوس ارجمندى که در نهایت سرور و سر بلندى تاج شهادت پوشیدند و خون پاک را در نهایت تسلیم و رضا نثار محبوب ابهى فرمودند.» (شهرالاسماء 138 بدیع= آگوست یا سپتامبر 1981)

4. « گرچه ظالمان، ادّعا می‌کنند بهاییان را به جرم جاسوسی و فعّالیت به عنوان عوامل سیاسی می‌کشند، اما محقّق شده است که تقریبا در تمام مواردی که افراد احبّا را اعدام کرده‌اند، به هریک از آنان تبرّی از عقیده و ایمان را به عنوان وسیله‌ی استخلاص پیشنهاد کرده‌اند.» (26 ژانویه‌ی 1982)

5. « در یک مورد، قسمتی از این محاکمات که منجر به اعدام هفت تن از یاران ستمدیده در سپتامبر 1980 در یزد گردید از تلویزیون پخش شد. اما اخیراً محاکمات مزبور حتی اگر انجام گرفته باشد، به صورت سرّی و محرمانه بوده و حتی گزارش‌هایی حاکی از اِعمال زجر و شکنجه قبل از اجرای حکم اعدام دریافت شده است.» (26 ژانویه‌ی 1982)

6. « دیگر به محکومین به اعدام اجازه نمی‌دهند قبل از اجرای حکم اعدام برای تسلّی خاطر اعضای خانواده‌ی خود نامه‌ی خداحافظی یا وصیت نامه‌ای بنویسند و مصیبت‌بار‌تر از همه آن که چون مقامات دولتی از اجتماع تعداد کثیری از یاران و سایر نفوس که جهت ابراز همدردی در مراسم تشییع و تدفین احبّای مقتول گردمی‌آمدند، متوحّش و هراسان شده‌اند، گلستان جاوید را در طهران تصرّف کرده، در آنجا اجازه دفن نمی‌دهند. حتی خانواده‌های نفوسی که اخیراً شهید شده‌اند را از اعدام مخفیانه عزیزانشان مطّلع نساخته‌اند و اجساد مطهّره‌ی آن عزیزان را بدون رعایت تشریفات، در قبوری که برای کفّار اختصاص داده‌اند، مدفون ساختند و این جریانات به نحوی تصادفی کشف و معلوم گردید.» (26 ژانویه‌ی 1982)

7. « در سرزمینی که جلوه و سطوع قهرمانان و جانبازان امر، نسل‌های متوالی را منوّر ساخته، ظلم و شقاوت وحشیانه‌ای (به طور) روزافزون، پیروان اسم اعظم، اخلاف شایسته مطالع الانوار را در بر گرفته است.» (26 ژانویه‌ی 1982)

8. « با قلوبی مغموم و محزون اعلام می‌داریم که از اوائل ماه آپریل تاکنون، شش نفر دیگر از احبّای ثابت قدم، جان خود را در مذبح فدا نثار نموده‌اند و همگی به نهایت شقاوت و فقط به علّت تمسّک به امر محبوب، ولکن ظاهرا به جرم اتّهامات جعلی، اعدام شده‌اند.» (10 می 1982)

9. « در تعقیب پیام اخیر مربوط به طغیان مجدد اضطهادات و تضییقات در ایران، هم اکنون اطلاع رسید دو نفس دیگر از احبّای ثابت قدم ایران جناب آگاه الله چیز فهم (تیز فهم) و امة‌الله جلالیه خانم مشتعل از اعضای محفل روحانی ارومیه توسط جوخه آتش شهید شده‌اند.» (11 می 1982)

10. « با اندوه فراوان اعدام دوتن دیگر از نفوس شجاع مهد امرالله، سعدالله بابازاده و نصرالله امینی اعضای محفل روحانی خانی آباد، نزدیک طهران را در تاریخ 16 مه اعلام می‌داریم. حکم اعدام بیش از دو ماه قبل ابلاغ، ولی اجرای آن معوّق ماند و در این فاصله زمانی شدیدترین فشارها به دو بهایی محکوم وارد گردید که از امرالله تبرّی نموده، آزاد شوند. این دویار ثابت قدم که شهادت را بر انکار امر مبارک ترجیح دادند، بی‌هیچگونه مراسم و بدون اطلاع بستگان و دوستان مدفون گردیدند. پس از هفت روز بستگان به طور تصادفی از اعدامشان خبر یافتند.» (26 می 1982)

11. « با قلوبی مغموم اعلام می‌داریم که جناب حبیب الله اوجی از احبّای خدوم و فعّال در 16 نوامبر در شیراز به دار آویخته شده است. مدارکی که اخیراً به دست آمده، شهادت دو تن از حامیان امرالهی را که چندی قبل اتفاق افتاده تأیید می‌کند: جناب یدالله سپهرارفع در طهران تیرباران شده و جناب منوچهر وفایی در خانه‌اش در طهران توسط مهاجمین ناشناس به قتل رسیده و قاتلین نوشته‌ای روی بدن او چسبانده بودند که دلیل اقدام به این عمل شنیع را ایمان مقتول بیگناه به امر بهایی قلمداد می‌کرد.» (18 نوامبر 1982)

12. « اخیراً... پس از وقفه ای... در اعدام احبّاء، ظالمانه به سفک دماء یاران پرداخته‌اند.» (18 نوامبر 1982)

13. « قلوب از اعدام جناب دکتر ضیاء الله احراری توسط جوخه آتش در 21 نوامبر در شیراز به شدت محزون و مغموم. این حادثه‌ی تأسّف انگیز که به فاصله‌ی کوتاهی پس از اعلان به دار آویخته شدن جناب حبیب الله اوجی اتفاق افتاده است، سبب نگرانی شدید جهت سرنوشت سه نفس با وفای دیگر شده است که همراه این دو نفر در سپتامبر گذشته در دادگاه اسلامی شیراز محکوم به اعدام شده‌اند. قاضی دادگاه در جریان محاکمه به هر پنج نفر نیم ساعت مهلت داد که تبرّی نموده، آزاد شوند والا برای مرگ آماده باشند و این یاران با وفا بلاتأمل مراتب ایمان خود را تأکید نمودند. وقوع شهادت‌های جدید شدت تضییقات را در شیراز... بیش از پیش ثابت و آشکار می‌سازد.» (29 نوامبر 1982= 7 شهرالقول 139 بدیع)

14. « در پنج سال گذشت... بسیاری از نفوس نفیسه‌ی شجیعه و قهرمانان امر حضرت ربّ‌البریّه (در کشور مقدّس ایران) زهر هر بلایی چشیدند و جام شهادت نوشیدند.» (پیام رضوان 1983)

15. « با حزن و الم شدید خبر به دار آویختن شش نفر دیگر از خادمین شجیع امرالله را در آخرین ساعات یوم 16 جون در مدینه‌ی شیراز اعلام میداریم... به خاطر حفظ جان سایر مسجونین شدیدا نگرانیم؛ زیرا تهدید شده‌اند که اگر تبرّی ننموده، اسلام نیاورند؛ به سرنوشت مشابهی مبتلی خواهند شد.» (18 جون 1983)

16. « به دنبال اعدام فجیع شش نفر از احبّا (در) یوم 16 جون، در شیراز، مسئولین امور در آن مدینه با به دار آویختن ده نفر از نسوان معصوم در لیله‌ی 18 جون، مرتکب جنایت شنیع دیگری گردیده‌اند.» (19 جون 1983)

17. « اعدام این نسوان بیگناه (ده نفر نسوان شهید در شیراز) به نام دیانت، بایستی ضربه‌ای شدید به وجدان عالم بشریّت وارد نماید. همگی آنان به جرم فعّالیت در جامعه‌ی بهایی من جمله تعلیم و تربیت جوانان دستگیر شده بودند. پس از استنطاق‌های طولانی در زندان به آنان اخطار شده بود که طی چهار جلسه برای تبرّی از امر و قبول اسلام تحت فشار قرار خواهند گرفت و اگر نوبت چهارم ورقه‌های از پیش آماده شده مبنی بر تبرّی را امضا نکنند، کشته خواهند شد. همگی مرگ را بر انکار ایمانشان ترجیح دادند. خانم‌ها چند ساعت قبل از اجرای احکام اعدام، با اعضای خانواده که هیچکدام از اعدام‌های قریب‌الوقوع مطلع نبودند ملاقات کردند. خبر این جنایت ناجوانمردانه نه برای اطلاع عامّه اعلام گردید و نه خانواده‌ها رسماً مطلع شدند.» (19 جون 1983)

18. « اولیای امور از تحویل اجساد (نسوان شهید شیراز) به منسوبین خوداری نمودند و حتی اجازه دیدن اجساد را نیز نداده‌اند... تا کنون 21 نفر از بهاییان علی رغم وساطت پیشوایان ملل و فشار افکار عمومی عالم اعدام شده‌اند و سایه‌ی شومی بر سرنوشت سایر مؤمنینی که در زندان زجر می‌کشند افتاده است.» (19 جون 1983)

19. « بلافاصله پس از اعدام جمعی از جوانان بهایی در شیراز، وصول خبر محنت‌أثر به دار آویختن یکی دیگر از ستایندگان اسم اعظم، جوان 24 ساله، جناب سهیل هوشمند را در آن مدینه، در تاریخ 28 جون 1983 اعلام می‌داریم.» (پیام 30 جون 1983)

20. « عدّه‌ی بهاییانی که از ابتدای انقلاب اسلامی (تا تاریخ مذکور در زیر) به قتل رسیده‌اند، باستثنای 14 نفسی که مفقود شده‌اند، به 142 بالغ می‌شود.» (30 جون 1983)

21. « خبر تألّم‌آور دیگر، دزدیده شدن دو نفر از احبّای سرشناس، جناب جهانگیر هدایتی و جناب احمد بشیری است. مراجعه به اولیای امور تاکنون بی‌نتیجه مانده و از دستگیری و محل کنونی آنان اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند.» (4 جولای 1983)

22. « چون به حادثه‌ی مؤلمه‌ی شیراز در تابستان گذشته نظر افکنیم ملاحظه نماییم چگونه شش جوان مهذّب آراسته، از اِمات عفیفه‌ی موقنه، که 18 الی 25 سنه بیش از حیات جسمانی آنان نگذشته (بود)، دست غاصب غدّار جسم لطیف آنان را بر سر دار آویخت. هر قدر دشمنان و عوانان به استنکار و استنکاف ما فی‌الضمیرشان تحریص و تشجیع نمودند مؤثّر نیفتاد؛ ذیل محبوب و معبود را آلوده ننمودند و لسان به تبرّی عقیده و مقصود نگشودند.» (پیام 1984، جزوه‌ی دستخط‌ها‌ی معهد اعلی، جلد دوّم، ص54)

23. « آن مظلومان محبوب و ستمدیده (احبّای ایران)... با در آغوش کشیدن حوریّه‌ی شهادت که اعلی مرتبت خدمت و مقصد قصوای اهل بهاست، بزم همّت را می آرایند.» (پیام رضوان 1984- جزوه ی دستخط های معهد اعلی، جلد2، ص47)

24. « اخبار نگران کننده جدیدی که از ایران رسیده، حاکی است از به دار زدن جناب نصرت الله وحدت در مشهد یوم 17 جون.» (3 جولای 1984)

25. « در تعقیب تلکس مورّخ 3 جولای، وصول خبر تأسّف انگیز اعدام جناب احسان‌الله کثیری در طهران در تاریخ 27 جون 1984 پس از 11 ماه زندان اعلام می‌شود. جناب کثیری 40 سال داشتند. جسد شهید سعید بدون اطلاع منسوبین و انجام تشریفات بهایی، به وسیله‌ی مأمورین مدفون گردیده است.» (5 جولای 1984)

26. « جناب منوچهر روحی، داروساز مورد احترام، 52 ساله، پس از یازده ماه زندانی در 16 آگست در بجنورد خراسان، به وسیله‌ی جوخه آتش اعدام و تمام مایملک ایشان مصادره شده است و جان بیست و پنج تن از یاران دیگر که در نقاط مختلف کشور زندانی می‌باشند بر اثر صدور حکم اعدامشان در تاریخ 10 اگست، شدیداً در مخاطره است.» (22 آگوست 1984)

27. « با قلوبی اندوهبار شهادت جناب شاپور مرکزی خادم برازنده‌ی امرالله در ایران و عضو محفل روحانی ملی سابق و عضو هیئت معاونت را اعلام می‌داریم. آن شهید مجید در طیّ ماه‌های اخیر، مورد زجر و شکنجه شدید قرار گرفته بود. هدف از شکنجه دادن، وادار کردن ایشان به اعتراف به تهمت‌های بی‌اساس، یعنی دادن نسبت جاسوسی به مؤسّسات بهایی و خود ایشان بوده است. ادامه‌ی مقاومت و استقامت آن نفس مقدّس موجب تشدید شکنجه و آزار گردید که ممکن است منجر به صعود ایشان در تاریخ 23 سپتامبر شده باشد. روز 25 سپتامبر جسد ایشان بدون اطلاع منسوبین و احبّا به خاک سپرده شده است.» (اوایل زمستان 1984)

28. « در کوی جانان (ایران)... جمعی طناب دار را کمند وصل دلدار ساختند و گروهی سینه‌ی مشبّک را روزن لقای جمال مبارک دیدند؛ بعضی تازیانه بر مرکب روح زدند و چابک و چالاک به منزلگه مقصود رسیدند، و دسته‌ای داغ سوزان را درمان زهر هجران یافتند و برخی از تنگنای زندان به ‌ایوان دلگشای جانان پرواز نمودند.» (پیام ژانویه‌ی 1985- جزوه‌ی دستخط‌ها‌ی معهد اعلی، جلد دوّم، ص59)

29. « یاران ایران (احبّای ایران) سینه را سپر بلا ساخته‌اند و مردانه در میدان فدا تاخته (اند).» (پیام ژانویه‌ی 1985- جزوه‌ی دستخط‌ها‌ی معهد اعلی، جلد دوّم، ص59)

30. « دشمنان جاهل را امید چنان است که مؤمنان را با کشتن و سوختن و آتش عذاب افروختن خوار و ذلیل نمایند، غافل از آن که برعکس نتیجه بینند.» (پیام ژانویه‌ی 1985- جزوه‌ی دستخط‌ها‌ی معهد اعلی، جلد دوّم، ص60)

31. « اخیراً خبر تأسّف آور اعدام‌های دیگر در مورد دو تن از بهاییان ایران واصل شد. جناب روح الله بهرامشاهی 50 ساله در 25 فوریه در یزد و جناب نصرت الله سبحانی 5 مارس در طهران اعدام شدند.» (مارس 1985)

32. « (احبّای ایران)، نفوس عزیزی که... در ایّام شداد... در سبیل امرالله حاضر به جانبازی گشته (اند).» (پیام اردیبهشت 1364= آوریل 1985)

33. « با قلوبی متألّم شهادت سه تن از نفوس شجیعه‌ی جامعه‌ی بهایی ایران را اعلام می‌دارد. جناب سرّالله وحدت (نظامی) که در تاریخ 4 مه 1986 در طهران به دار آویخته شدند... جناب فدروس شبرخ 38 ساله که در 9 مه 1986 در زاهدان به دار کشیده شدند... سوّمین قربانی، جوان پانزده ساله، پیمان سبحانی است... این جنایات پس از یک برهه زمان بالنسبه آرام در ایران موجبات نگرانی شدید نسبت به تأمین جانی و سلامت یاران جامعه‌ی بهایی ایران را فراهم ساخته (است).» (12می 1986)

34. « با قلوب اندوهگین اعدام آقای فرید بهمردی را به وسیله‌ی دار در تاریخ 10 جون 1986 در طهران اعلام می‌داریم. بستگان ایشان از اعدام او بی‌اطلاع بودند و از این واقعه ناگوار پس از چند روز که به وسیله‌ی مقامات به خاک سپرده شده بود اطلاع یافتند. آقای بهمردی 46 ساله، یکی از احبّای ثابت قدم مهد امرالله بوده و از حدود یک سال قبل، تحت شکنجه قرار داشته؛ ولی فشارهای وارده بر او موجب تشجیع دیگر مسجونین که ناظر مشقّات وارده بر او بوده‌اند گردیده. پنج نفر بهایی دیگر به بستگان خود که از آنان دیدن کرده‌اند اظهار داشته‌اند این ملاقات ممکن است آخرین ملاقاتی باشد که آن‌ها داشته‌اند که این حاکی از احتمال اعدام قریب الوقوع آن‌ها می‌باشد.» (24 جون 1986)

35. « با قلوبی متألّم، وقوع اعدام دیگری را در ایران به اطلاع می‌رساند. جناب احمد کاوه پس از دو سال مسجونیّت که اکثراً در محبس انفرادی بوده و به قصد آنکه به تبرّی از امرالله وادار گردد، دستخوش انواع شکنجه واقع، مآلاً به تاریخ 26 ژانویه در اصفهان به وسیله‌ی جوخه‌ی آتش اعدام شدند. ایشان پنجاه و چند ساله و شغلشان تجارت بود. از اینکه قبل از اعدام، محاکمه‌ای صورت گرفته باشد، اطلاعی در دست نیست.» (29 ژانویه‌ی 1987)

36. « این خبر تأسّف آور را ابلاغ نمایید: طیّ چند روز گذشته، جناب سروش جبّاری و جناب ابوالقاسم شایق در طهران اعدام شدند. از تاریخ دقیق و نحوه‌ی اعدام ایشان تاکنون اطلاعی در دست نیست، زیرا در رابطه با این واقعه اطلاعیه‌ای منتشر نشده و همچنین از اینکه قبل از اعدام محاکمه‌ای صورت گرفته باشد خبری نرسیده و اجسادشان بدون اطلاع بستگان و دوستان به خاک سپرده شده است.» (13 مارس 1987)

37. « روز‌بروز بر میزان فشارها و مظالم وارده بر جامعه (ی بهایی ایران) افزوده گردید... اعضای محفل ملّی اعدام شدند... بیش از دویست نفر از محترمین كه هر یك در حرفه و شغل خود والا مقام بودند معدوم شدند؛ بعضی از آن‌ها اعدامشان پس از تحمّل شكنجه‌‌های سخت صورت گرفت.» [پیام 28 دسامبر 1987(7/10/1366)]

38. « در ایّام اخیره نیز هموطنان جمال قدم بار دیگر پی نیکان گرفتند و راه پاکان جستند. از صهبای بلا جامی لبریز نوشیدند و گردن به تیغ تیز سپردند و با خون پاکشان شجره‌ی مبارکه‌ی امرالله را آبیاری نمودند و رشد و نموّی سریع بخشیدند.» (پیام 29 دسامبر 1990- جزوه‌ی دستخط‌ها‌ی معهد اعلی، جلد دوّم، صص176- 164)

39. « بیت‌العدل اعظم در آخرین روزهای سال ١٩٩٥ از امر بسیار نگران کننده‌ای در مورد تضییقات وارده بر احبّای ایران مطـّلع گردید، بدین معنی که دادگاه انقلاب جناب ذبیح الله مـَحرَمی از احبّای یزد را به جرم ارتداد متـّهم و محکوم کرده است (ارتداد یعنی ترک دیانت اسلام).» (2 آوریل 1996)

40. « قتل عمدی جنابان عنایتی و رضایی که بدون هیچگونه توجیه و دلیلی رویداده، حاکی از آن است که تضییقات و اضطهادات احبّا در ایران همچنان به صور و انحاء گوناگون ادامه دارد.» (18 آگوست 1997)

41. « سرکوبگران جبّار... در سال‌‌های اخیر نیز عدّه‌ای از شریف‌ترین زنان و مردان (را)... به بهانه‌‌هایی که در نظر خردمندان به دِرهمی نمی‌ارزد، در زندان‌های مخوف مسجون ساختند، با شکنجه‌‌های شدید آزردند و پس از محاکمه‌‌های تصنّعی و نمایشی به قتل رساندند و اموالشان را به مدد اراذل و اوباشی که محافظ آن ستمگران هستند، به تاراج بردند.» (پیام 26 نوامبر 2003)

42. « سرکوبگران جبّار... محافل روحانی را... مستبدّانه منحل نمودند، بعضی از اعضایشان را ربودند و نشانی از آن برگزیدگان جامعه به جا نگذاشتند.» (پیام 26 نوامبر 2003)

43. « تبلیغ، امری وجدانی و به طور قطع جاذب تأییدات روح القدس است... این درك و آگاهی موجب شد كه هزاران روح پاك از نیاكان روحانی ما، در ایران، در مقابل تهدید، نثار جان شیرین را به تبرّی دین و یا ممنوعیّت ابراز عقیده ترجیح دادند. همین درك در جامعه‌ی مظلوم بهایی ایران امروز نیز حكم فرما است.» (پیام 28 فوریه‌ی 2005)

44. « آن روح پاک (جناب ذبیح الله مَحرَمی) در کمال رضا، جان شیرین را در زندان، به جانان تسلیم نمود.» (پیام 19 دسامبر 2005)

45. « کلّ نه نفر اعضای محفل روحانی ملّی ایران در 21 اوت 1980 دزدیده شده، بدون این که اثری از آن‌ها به جای بماند، ناپدید شدند و متعاقبا محفل ملّی تازه تشکیل، دیگر بار با اعدام هشت نفر در 27 دسامبر 1981، از میان رفت.» (14 می 2008)

46. « در ماه مرداد سال 1359 هر نُه نفر اعضای محفل روحانی ملّی بهاییان ایران - هیئت ملّی که طرز انتخاب و وظایف آن در تعالیم بهایی آمده است و قسمتی از ساختار اداری بهایی را در همه‌ی کشورها تشکیل می‌دهند - ربوده و ناپدید گردیدند و مطمئناً اعدام شده‌اند.» (پیام 4 مارس 2009)

47. « کسانی که متعاقباً به عضویّت این هیئت (محفل روحانی ملّی) انتخاب شدند و همچنین جمعی از افراد برجسته‌ی جامعه‌ی بهایی، از جمله چندین عضو از اعضای محافل روحانی محلّی یعنی هیئت‌هایی که در سطح محلّی فعّالیت داشتند،

 http://behnazar.blogspot.com/2014/11/blog-post.html

--------------------------------------------------------------------

 با تتشكر فراوان  از Chockan Tehrani