Zia Jaberi
نامه روحا ثابت 12 ساله در مورد حقوق بهائیان ایران در سال 2014
رئیس جمهور عزیز کشور
سلام
امیدوارم از زحمات همیشگی خسته نباشید .
من، یک دختر ۱۲ ساله و یک شهروند ایرانی بهائی هستم و مایلم در کمال ادب و احترام به عنوان یک شهروند ، با شما صحبت کنم. مطمئناً شما در جریان های اخیر ، یعنی کنکور و قبولی آن هستید و من هم در این سال اخیر ، شاهد زحمات خواهرم و دوستان او برای کنکور بوده ام . من ؛ به عنوان یک خواهر ، سختی هایی که او برای درس خواندن و قبولی امسال در دانشگاه کشیده را دیده ام و بسیار امیدوار بوده ام که امسال ما را به دانشگاه ها راه دهید . ولی متاسفانه نه تنها من؛ بلکه هم کیشانم نیز امیدشان را برای امسال هم از دست داده اند . من ؛ آینده ی خواهرم را در ایران میدیدم که دکتری برجسته است ، امّا گویا او نمی تواند به ایرانش خدمت کند.
واقعاً ما با شما چه فرقی داریم ؟ مگر ما انسان نیستیم؟! آیا به نظر شما به دست آوردن رتبه بالای ۱۰۰۰ تجربی و یا رتبه ۱۱۳ ریاضی آسان است ؟ مگر ما حق درس خواندن و خدمت کردن به ایران را نداریم ؟! چرا باید بیش از نیمی از صندلی های دانشگاه ها خالی بماند و به دلیل بهائی بودن ، ما را راه نمی دهید ؟ آیا این حق ما نیست که تحصیل کنیم ؟ مسیحی با یهودی چه فرقی دارد ؟! مسلمان با بهائی چه فرقی دارد؟! مگر پیام همه ی ادیان یکی نیست ؟! مگر خدای همه ی ادیان یک خدا نیست ؟! آیا به این فکر کرده اید که هر فردی که در ایران زندگی می کند ، آرزوی سربلندی ایران را دارد ؟ پس چرا جلوی این سربلندی را می گیرید ؟! آیا فکر می کنید اگر ما از ایران برویم ، ایران آباد می شود؟ ما در ایران می مانیم ؛ زیرا ایران را دوست داریم و به این امید می مانیم که روزی بتوانیم ایرانمان را آباد کنیم .
ما بهائیان ؛ بیش از سه نسل از دانشگاه محروم بوده ایم و واقعاً دوست دارم بدانم اگر چنین اتفاقی برای شما می افتاد ، چه می کردید ؟! آیا دست روی دست می گذاشتید و ظلم ها را نگاه می کردید و یا تلاش می کردید تا حقتان را از دیگران بگیرید ؟! این که بعد از ۳۶ سال محرومیّت از دانشگاه ، از نسل مادربزرگ هایمان تا به امروز ، این ظلم ادامه داشته واقعاً خوشحال کننده است یا ناراحت کننده ؟! خواهشمندم به عنوان یک رئیس جمهور، خود را جای ما بگذارید و جواب این نامه را بدهید .
با تشکر
روحا ثابت
No comments:
Post a Comment